چوب سبز (چوب تر) و چوب خشک هر کدوم مزایا و معایب خودشون رو دارن. در این مطلب راهنما، شما رو با زمان استفاده از چوب خشک و چوب سبز (چوب تر) آشنا میکنیم.
برای اینکه بفهمید چه چوبی برای استفاده در پروژهی شما بهتره، اول باید انواع چوب رو بشناسید و بعد ببینید بهترین چوب برای پروژهی شما کدومه.
چوب سبز (چوب تر)
چوب سبز (چوب تر) به چوبهایی گفته میشه که تازه بریده شدهن و فرصتی برای خشک شدن نداشتهن. خشکسازی چوب یعنی خشک کردن رطوبت داخلی چوب. چوب سبز (چوب تر) نسبت به چوب خشکسازیشده یا چوبی که در فضای باز خشک شده، ۱۰۰ درصد رطوبت بیشتری داره.
چوب خشک
برای دستیابی به محصولات چوبی با رطوبت کمتر از 20 درصد، باید اونها رو خشک یا خشکسازی کرد. برای انجام این کار از دو فرآیند استفاده میشه، یکی خشک کردن در فضای باز و اون یکی خشک کردن در کوره.
چوب خشکشده در فضای باز
چوب خشکشده در فضای باز از اسمش معلومه، چوبیه که بهجای استفاده از حرارت، در فضای باز خشک شده. این روش خشک کردن چوب سنتیتره و یه مقدار انعطافپذیری بیشتری به چوب میده.
چوب خشکشده در کوره
چوب خشکشده در کوره چوبیه که ارّه شده، داخل کوره قرار گرفته و با استفاده از جریان هوای گرم خشک شده. خشك كردن با كوره نسبت به خشك كردن سنتی چوب در فضای باز فرآيند خیلی سريعتریه. این روش محصول بسیار سختتری هم تولید میکنه که معمولاً برای تجارت ساخت و ساز کنار گذاشته میشه.
حالا من از کدام چوب استفاده کنم؟
همونطور که بالا گفتیم، بسته به پروژهای که روش کار میکنید، بهتره از انواع مختلف چوب استفاده کنید. در بخش پایین، چند مورد از کاربردهای معمول چوب سبز (چوب تر) و چوب خشکشده رو آوردیم تا بتونید برای پروژهی بعدیتون تصمیم درست رو بگیرید:
چوب سبز (چوب تر)
رطوبت 100٪ چوب سبز (چوب تر) به این معنیه که انعطاف پذیر و نرمه و کار باهاش روی ماشین تراش خیلی لذتبخشه چون روی اسکنه خیلی لطیفه. با این حال، باید در نظر داشته باشید که هر چقدر چوب سبزتر باشه، با خشک شدن رطوبتش احتمال تاب برداشتن یا حتی ترک خوردنش بیشتره.
برای پروژههای ساخت و ساز و لوازم منزل، چوب سبز (چوب تر) قطعاً بهترین انتخاب نیست. طبیعت ناپایدار چوبی که به طور طبیعی خشک میشه، میتونه باعث انحراف یا حتی ازهمگسیختگی یکپارچگی ساختار ساختمون بشه. برای لوازم منزل و پروژههای ساخت و ساز از چوب سبز (چوب تر) پرهیز میکنیم، مگه اینکه حرفهای باشید و به دنبال یک نمای کهنهی خاص.
رطوبت چوب سبز (چوب تر) همچنین اون رو به بدترین انتخاب برای سوزوندن تبدیل میکنه. رطوبت موجود در چوب نه تنها نسبت به چوب خشکشده گرمای کمتری میده، بلکه میتونه باعث ایجاد کرئوزوت به عنوان محصول جانبی تبخیر رطوبت هم بشه. رسوبات کرئوزوت در لولههای دودکش در شرایط مناسب میتونه منجر به آتشسوزی داخل دودکش بشه.
چوب خشکشده در فضای باز
چوب خشکشده در فضای باز نسبت به چوب سبز (چوب تر) رطوبت بسیار کمتری داره، اما به نسبت روش سریعتر و پرحرارتترِ خشک کردن با کوره، رطوبتش کمی بیشتره. همین رطوبت نهان هستش که باعث میشه کار با اون نسبت به روش جایگزین خشک کردن در کوره، کمی راحتتر باشه. چوب خشکشده در فضای باز یک وسیلهی محکم و پایدار برای پروژههای ساختنی مثل وسایل خونهست، چون کار باهاش آسونه و فرآیند کوره، که ممکنه به چوب آسیب بزنه، رو پشت سر نمیذاره.
در خصوص سوخت، چوب خشکشده در فضای باز جایگزین بسیار بهتری برای چوب سبزه. فرآیند طولانی هوازدگی به از بین بردن رطوبت و سایر عناصر کمک میکنه و اون رو به سوخت خیلی پربازده و ایمنی تبدیل میکنه.
چوب خشکشده در کوره
چوب خشکشده در کوره چوبیه که از نظر صنعتی برای ساختن استاندارده. این چوب بعد از فرآیند خشک کردن محکمترین و پایدارترین محصولیه که ارائه میشه.
کسانی که پروژههای کوچکتر نجاری رو انجام میدن، مثل پروژههایی که با اسکنه یا روی ماشین تراش انجام میشه، ممکنه بخوان از چوب خشکشده در فضای باز استفاده کنن، چون چوب خشکشده در کوره میتونه برای ابزار کار زمخت و سخت باشه.
چوب خشک شده در کوره پربازدهترین سوخت رو ارائه میده؛ بازده حرارتیش تقریبا 100٪ هست.
خلاصه بگیم…
- چوب سبز (چوب تر) فقط زمانی باید استفاده بشه که میخواین کارتون ظاهر خاصی داشته باشه یا دارید تکنیکهای نجاریتون رو تمرین میکنید و به ندرت برای پروژههای سوختی و ساختاری استفاده میشه.
- چوب خشک شده در فضای باز رو میتونیم برای ساخت و ساز استفاده کنیم و خوب هم میسوزه. برای استفاده در ابزار کار نسبت به چوب خشکشده در کوره لطیفتره، بنابراین برای پروژههای چوبکاری قابل استفادهست.
- چوب خشک شده در کوره برای ساختن و سوختن مورد استفاده قرار میگیره، البته ممکنه برای ابزارها زیادی زمخت باشه، بنابراین موقع استفاده ازش باید احتیاط کنید.
این پست دارای یک نظر است
خیلی عالی بود