مقیاس جانکا چیست؟

مقیاس جانکا برای اندازه گیری میزان سختی چوب ها مورد استفاده قرار می گیرد. این مقیاس برای اولین بار توسط گابریل جانکا در سال ۱۹۰۶ در اتریش تعریف شد و سپس توسط جامعه مهندسی و مواد آمریکا در سال ۱۹۲۷ استاندارد سازی شد. هر چه عدد جانکا برای چوبها بیشتر باشد، مقاومت سطحی آنها نسبت به خراش و تنش ها نیز بیشتر می شود. آزمایش جانکا با استفاده از یک چوب 2 در 2 در ۶ اینچ و با استفاده از یک گوی با قطر 0.444 اینچی محاسبه می شود، بدین صورت که به گوی نیرو وارد می‌کنند تا به اندازه نصف قطر خود، در چوب فرو رود. پس از آن، مساحت سطحی که در آن فرو رفته رانیز محاسبه می کنند. سپس فشار وارده را از طریق تقسیم نیرو به سطح فرورفتگی محاسبه می کنند؛ بنابراین مقیاس جانکا نوعی فشار وارد بر سطح می باشد.

حس کردن مقیاس جانکا

هرچه این مقیاس عدد بزرگتری باشد، میزان سختی چوب نیز بیشتر است. این مقیاس از عدد صفر شروع شده و تا عدد ۴۰۰۰ ادامه می یابد. چوبهایی که دارای مقیاس جانکای بزرگتری باشند، اگرچه دارای مقاومت سطحی بیشتری نیز هستند، اما قابلیت ماشین کاری آنها به شدت کاهش می یابد. این امر سبب می شود که یک مقدار بهینه از مقیاس جانکا برای استفاده از محیط خانگی مورد استفاده قرار گیرد. برای مثال چوبی مثل بلوط دارای مقیاس جانکای حدوداً ۱۲۰۰ می باشد. این در حالیست که چوب گردوی برزیلی دارای مقیاس جانکای حدود ۳۶۰۰ می باشد، اما برای تولید پارکت بیشتر از چوب بلوط استفاده می‌گردد تا از چوب گردوی برزیلی، به این دلیل که چوب گردوی برزیلی قابلیت ماشینکاری بالایی نداشته و تولید آن در سطح انبوه مقرون به صرفه نمی باشد.

یک مقیاس جانکای خوب چه عددی باید باشد؟

تمام چوب ها از جمله چوب های سخت یا چوب های نرم دارای استفاده های مختلفی هستند، بنابراین ممکن است چوبی دارای مقیاس جانکای پایینی باشد، اما در محل و مکان خود بهتر از چوب های سخت تر عمل کند. اما در هر صورت چوبهایی که دارای مقیاس جانکاه بیشتر از از هزار باشد، برای استفاده به عنوان پارکت مناسب هستند.

تفاوت مقیاس جانکا برای چوب‌های سخت و چوب‌های نرم

اشتباه رایجی که در مفهوم این رخ می‌دهد، این است که تصور کنیم مقیاس جانکای چوب‌های سخت بزرگ‌تر از چوب‌های نرم است. البته این مفهوم به‌دوراز واقعیت نیست، چراکه اکثر چوب‌های سخت دارای مقیاس جانکای بیشتری هستند؛ اما نباید فراموش کنیم که مقیاس جانکا تنها مقیاسی برای اندازه‌گیری میزان مقاومت سطحی چوب می‌باشد و ربطی به مقاومت مکانیکی داخلی چوب ندارد. ممکن است چوبی دارای مقاومت سطحی بالایی باشد، اما بسیار ترد و شکننده باشد.

مخلص کلام

درنهایت توجه به این نکته لازم است که برای استفاده از چوب درجایی که در معرض تنش سطحی قرار دارد، سعی کنید از چوب‌های استفاده کنید که دارای مقیاس جانکای بزرگ‌تر از ۱۰۰۰ باشد. این امر سبب می‌شود، چوب در درازمدت در مقابل تنش‌های سطحی و خراش مقاوم باشد. مخصوصاً در اماکنی که در معرض مواد سایشی قرار دارد، مثل ساحل دریا که مملو از شن بوده و این شن‌ها در درازمدت باعث ایجاد خراش در چوب می‌گردند.

لطفاً این مقاله را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.